Ronald J.: trial by media?

Afgelopen dagen kwam Ronald J. met naam en foto in het nieuws. Het zou een seriemoordenaar zijn. Opvallend was de weinig terughoudende houding van de Belgische media.

Bericht met naam en foto

Waarom liet men die terughoudend varen? De bekentenis van de verdachte is volgens Desmet, redacteur van de Morgen, een reden om minder terughoudend te zijn met de gegevens van de verdachte. Dit is echter een volstrekt dubieus uitgangspunt, omdat een bekentenis niet per definitie betekent dat de verdachte ook de dader is. Bij moordzaken melden zich regelmatig mensen die beweren de dader te zijn. Ze zoeken aandacht. Daarnaast moet men rekening houden met de valse bekentenis, zoals bijvoorbeeld in de Schiedammer Parkmoord. De verdachte, Kees B., bekende, maar twee jaar later werd de echte dader alsnog – toevallig – opgepakt.

Dat ook in dit krantenartikel de onschuldpresumptie terzijde werd geschoven, blijkt alleen al uit het feit dat er wordt gesproken over de ‘dader’. Het gaat vooralsnog om de ‘verdachte’ en het is aan de rechter om te bepalen of bewezen is dat de verdachte ook de dader is. Dat is geen juridische haarkloverij, want voor alle betrokkenen is het van belang dat de verdachte ook de dader is.
Voor de familie van de slachtoffers is het ronduit dramatisch om te ervaren dat justitie achteraf op een verkeerd spoor zat. En wat te denken van de kinderen van het slachtoffer?